Ունկնդիր եղա հողմի խենթ երգին, 
— Անամոք ցավի սրտմաշո՜ւկ նվագ. 
Կանգնած եմ մռայլ վիհի եզերքին, 
— Տրտում է հոգիս, հիվանդ ու մենակ...

Անվերջ մի ցավ է իմ սիրտը ճնշում, 
— Ես մոռացել եմ արեւի ուղին. 
Անուրջ օրերի լույսը չեմ հիշում, 
— Ինձ ո՞վ է մատնել այս մառախուղին...

Ունկնդիր եղա հողմի խենթ երգին. 
— Ես էլ եմ ուզում հեկեկալ անհագ. 
Կանգնած եմ մռայլ վիհի եզերքին, 
— Տրտում է հոգիս, հիվանդ ու մենակ...